بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: مال و ثروت؛ جلسۀ9
تاریخ سخنرانی: 97/09/10
مکان سخنرانی: اداره کل هلال احمر استان اصفهان
رزق مادی و رزق معنوی
دو نوع رزق داریم: رزق مادی و رزق معنوی. رزق مادی آن است که به جسم ما رشد و سلامتی میدهد. رزق معنوی رزقی است که روح انسان را رشد میدهد. منظور از رشد روح، همان تقویت ایمان است. اگر ما یک مطلبی را یاد گرفتیم و ایمانمان به خدا قوی شد، به این رشد روحی گویند. اگر یک نکتهای را یاد گرفتیم و اخلاقمان خوب شد، به این رشد روحی گویند. اگر یک احکام یاد گرفتیم، چطوری وضو بگیریم، چطوری روزه بگیریم، نماز بخوانیم، معامله کنیم، این رشد روحی انسان میشود و یکی از مهمترین رشدهای روحی ما ولایت است. آن وقت که ما معتقد به ولایت هستیم؛ یعنی پذیرفتیم خدا ولی ماست، پذیرفتیم پیامبر ولی ماست، پذیرفتیم دوازده امام ولی ما هستند، وقتی میپذیریم حتی فقیه را میپذیریم که ولیفقیه ولی ماست، این پذیرفتنها که خیلیها زیر بار نمیروند و میگویند ما قبول نداریم، خود این هم رزق و یک نعمت است. اصلاً خداوند متعال در غدیر خم آیۀ «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی»[1] را نازل کرده است. در غدیر خم که نعمت گوشت و نان و این چیزها نبود. آن چیزی که آنجا در غدیر خم دادند، ولایت بود و آیه نازل شد که امروز نعمت را تمام کردیم.
روایتی از امامصادق(علیهالسلام)
روایتش را امام هفتم نقل میکنند و در امالی شیخ طوسی هم این روایت هست. امام هفتم میفرماید: یک کسی آمد پیش امامصادق(علیهالسلام) و مرتب میگفت: من فقیرم و چیزی ندارم. مدام این را گفت. حضرت فرمودند: من نمیبینم شما فقیر باشید. گفت: چرا بهخدا قسم من حتی نان شب هم ندارم بخورم و قسم میخورد. باز حضرت گفتند: من نمیبینم که فقیر هستی. او منظور امام را متوجه نبود. بار سوم گفت: ردیف کرد که من مشکلاتم این و این و این است. فکر کرد که امام باورشان نیامده و فکر میکنند دروغ میگوید. حضرت فرمودند: من باورم نمیشود که شما فقیر باشید. بعد برای اینکه توضیح بدهند فرمودند: اگر صد دینار به تو بدهند حاضری ولایت ما را با آن معاوضه کنی؛ یعنی منکر ولایت ما بشوی؟ یعنی صد دینار به تو میدهند بگو دیگر من امامان را قبول ندارم، پیغمبر را قبول ندارم. فکری کرد گفت: نه این را حاضر نیستم. فرمودند: هزار دنیا چه؟ چند هزار دینار؟ خودش گفت: اگر کل دنیا را طلا کنند بدهند و بگویند منکر ولایت بشو حاضر نیستم. فرمودند: پس شما فقیر نیستید. شما یک ثروت بزرگی دارید که با هزاران سکه طلا هم حاضر نیستی معاوضه کنی. آنوقت مرتب میگویی: من فقیر هستم!
پس دقت داشته باشیم تا میگوییم فقیر هستیم، بگوییم فقیر ظاهری، در زندگی مشکل داریم؛ اما یادمان باشد یک نعمت ولایت داریم که فوق یک دنیا میارزد. چون اگر این را یادمان نباشد شکرش را بهجا نمیآوریم و مرتب خیال میکنیم نداریم. چشممان همهاش در ظاهر است. خیلیها نعمت ولایت را ندارند. همینها که ثروت دارند را ببینید، خیلیهایشان این ولایت را ندارند. آنوقت شکر نعمت، نعمتت افزون کند. وقتی شکر بهجا آوردیم خداوند متعال نعمتش را زیادتر میکند.
«و صلی الله علی محمد و آل محمد»
جهت مشاهده متن و صوت دیگر جلسات مال و ثروت اینجا را کلیک کنید.
[1] . مائده، 3.