.png)
1.png)
.png)
بسم الله الرحمن الرحیم
تبیین بیانیه گام دوم انقلاب؛ جلسه18
1398/01/31
حوزه علمیه صدر بازار- درس خارج فقه
هفت توصیه رهبر معظم برای گام دوم دارند. تا الآن سه تا از توصیه‌هایش را خواندیم و توصیۀ چهارم که بیشترین تفصیل را می‌دهند و حق هم همین است و باید به آن دقت کنیم.
توصیۀ چهارمشان عدالت و مبارزۀ با فساد است. این را رهبر معظم بیش از توصیۀ یک و دو و سه و بیش از توصیۀ پنج و شش و هفت شرح می‌دهند. این چهارمین توصیه را خیلی مفصل بیان می‌کنند. معلوم است که مطالب در بحث عدالت بیشتر است. می‌فرمایند عدالت و مبارزۀ با فساد این دو لازم و ملزوم یکدیگر هستند؛ یعنی اگر یک کسی مبارزۀ با فساد نکند نمی‌تواند عدالت را اجرا بکند. اگر می‌خواهد عادل باشد باید با فساد مبارزه بکند. «فساد اقتصادی و اخلاقی و سیاسی تودۀ چرکین کشورها و نظام‌ها و اگر در بدنۀ حکومت‌ها عارض شود زلزلۀ ویرانگر و ضربه‌زننده به مشروعیت آن‌هاست و این برای نظامی چون جمهوری اسلامی که نیازمند مشروعیتی فراتر از مشروعیت‌های مرسوم و مبنایی‌تر از مقبولیت اجتماعی است بسیار جدی‌تر و بنیانی‌تر از دیگر نظام‌هاست.» این عبارت خیلی مهم است که در همۀ نظا‌های دنیا مشروعیتشان به چه است؟ به رأی است. همین رأی که می‌دهند دیگر تمام شد، چهار سال باید بایستند هر کاری که می‌خواهند بکنند؛ اما تنها نظام ماست که برای مشروعیتش یک چیزی بالاتر از رأی، بالاتر از مقبولیت قائل است، مقبولیت همان رأی است. یعنی بعد از اینکه مردم اکثریت قبول دارند که این آقا حاکم باشد، یک چیزی بالاترش را می‌خواهیم و آن این است که روی عدالت باید به جلو برود. «وسوسۀ مال و مقام و ریاست حتی در علوی‌ترین حکومت تاریخ یعنی حکومت خود حضرت امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) کسانی را لغزاند.» این را اینجا هم عرض بکنم یکی از روحانیون شنیدم در صحبت و سخنرانی‌اش گفته است چنین چیزی نیست که زمان امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) حاکمانشان فساد داشته باشند و مدام هم تکرار کرده است و بعد مردم هم به او ایراد گرفتند و اعتراض کردند که این حرف چیست که می‌زنی؟! تاریخ ضد این را می‌گوید، خطبه‌ها... دیگر حرفی که متأسفانه بعضی نسنجیده می‌زنند. بعد وقتی می‌بینند که اشتباه دارند می‌گویند به جای اینکه عذرخواهی بکنند و بگویند که ما توجه به این نداشتیم اصرار به مطلبش داشته است، اصرار باعث شده که کار مدام خراب‌تر بشود و یک عده‌ای مقابلش ایستادند. این را دیگر همه می‌دانند، این را که بارها خود من و شما این‌ها را گفتیم. الآن رهبر معظم باز با صراحت می‌گویند در همان حکومت حضرت علی(علیه‌السلام) وسوسۀ مال و مقام و ریاست یک عده‌ای را لغزاند؛ «پس خطر بروز این تهدید در جمهوری اسلامی هم که روزی مدیران و مسئولانش مسابقۀ زهد انقلابی و ساده‌زیستی می‌دادند هرگز بعید نبوده و نیست و این ایجاب می‌کند که دستگاهی کارآمد» منظورشان ستاد احیاست که متأسفانه وزارتش تأسیس نشد. «ایجاب می‌کند که دستگاهی کارآمد با نگاهی تیزبین و رفتاری قاطع در قوای سه‌گانه حضوری دائم داشته باشند و به معنای واقعی با فساد مبارزه کنند. به‌ویژه در درون دستگاه‌های حکومتی، البته نسبت فساد در میان کارگزاران حکومت جمهوری اسلامی در مقایسه با بسیاری از کشورهای دیگر و به‌خصوص با رژیم طاغوت که سرتاپا فساد و فسادپرور بود بسی کمتر است و بحمدلله مأموران این نظام غالباً سلامت خود را نگاه داشته‌اند؛ ولی حتی آنچه هست غیر قابل قبول است. همه باید بدانند که طهارت اقتصادی شرط مشروعیت همۀ مقامات حکومت جمهوری اسلامی است. همه باید از شیطان حرص بر حذر باشند و از لقمۀ حرام بگریزند و از خداوند در این باره کمک بخواهند و دستگاه‌های نظارتی و دولتی باید با قاطعیت و حساسیت از تشکیل نطفۀ فساد پیشگیری و با رشد آن مبارزه کنند. این مبارزه نیازمند انسان‌هایی با ایمان و جهادگر و منیع الطبع، با دستانی پاک و دل‌هایی نورانی است. این مبارزه بخش اثرگذاری است از تلاش همه‌جانبه‌ای که نظام جمهوری اسلامی باید در راه استقرار عدالت به کار برد. عدالت در صدر هدف‌های اولیۀ همۀ بعثت‌های الهی است و در جمهوری اسلامی نیز دارای همان شأن و جایگاه است. این کلمه‌ای مقدس در همۀ زمان‌ها و سرزمین‌هاست و به صورت کامل جز در حکومت حضرت ولی‌عصر(ارواحنافداه) میسر نخواهد شد؛ ولی به صورت نسبی همه جا و همه وقت ممکن و فریضه‌ای به عهدۀ همه به‌ویژه حاکمان و قدرتمندان است» یعنی اگر ما نمی‌توانیم عدالت کامل را در جهان پیاده بکنیم، اما در محدودۀ خودمان، در محله‌مان، در مدرسه‌مان، در خانه‌مان، در خیابان، در شهرمان، هر جا در هر حدی هر کسی باید بداند محدودۀ قدرت و نفوذش چقدر است، باید استفاده کند و عدالت را اجرا بکند. «جمهوری اسلامی ایران در این راه گام‌های بنلدی برداشته است که قبلاً به آن اشاره‌ای کوتاه رفت و البته در توضیح و تشریح آن باید کارهای بیشتری صورت گیرد و توطئۀ واژگون نمایی و لااقل سکوت و پنهان‌سازی که اکنون برنامۀ جدی دشمنان انقلاب است خنثی گردد. با این همه اینجانب به جوانان عزیزی که آیندۀ کشور چشم‌انتظار آن‌هاست صریحاً می‌گویم آنچه تاکنون شده با آنچه باید می‌شده و بشود دارای فاصله‌ای ژرف است. در جمهوری اسلامی دل‌های مسئولان به طور دائم باید برای رفع محرومیت‌ها بتپد و از شکاف‌های عمیق طبقاتی به‌شدت بیمناک باشد. در جمهوری اسلامی کسب ثروت نه تنها جرم نیست که مورد تشویق نیز هست اما تبعیض در توزیع منابع عمومی و میدان‌دادن به‌ویژه‌خواری و مدارا با فریبگران اقتصادی که همه به بی‌عدالتی می‌انجامد به‌شدت ممنوع است. همچنین غفلت از قشرهای نیازمند حمایت به هیچ رو مورد قبول نیست. این سخنان در قالب سیاست‌ها و قوانین بارها تکرار شده است؛ ولی برای اجرای شایستۀ آن چشم امید به شما جوان‌هاست و اگر زمام ادارۀ بخش‌های گوناگون کشور به جوانان مؤمن و انقلابی و دانا و کاردان که بحمدلله کم نیستند سپرده شود این امید برآورده خواهد شد، ان شاء الله»
«اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم»
