بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

♦ فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ وَ أَجْمَعُوا أَنْ یَجْعَلُوهُ فی‏ غَیابَتِ الْجُبِّ وَ أَوْحَیْنا إِلَیْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُمْ بِأَمْرِهِمْ هذا وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ ♦

پس وقتی او را بردند و هم‌داستان شدند تا او را در نهانخانۀ چاه نهند [، چنین کردند] و به او وحی کردیم که قطعاً [روزی] آن‌ها را از این کارشان درحالی‌که نمی‌دانند [تو یوسفی] خبر خواهی داد.