بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
♦ وَ قالَ لِلَّذی ظَنَّ أَنَّهُ ناجٍ مِنْهُمَا اذْکُرْنی عِنْدَ رَبِّکَ فَأَنْساهُ الشَّیْطانُ ذِکْرَ رَبِّهِ فَلَبِثَ فِی السِّجْنِ بِضْعَ سِنینَ ♦
و به یکی از آن دو که دانست آزادشدنی است، گفت: مرا نزد صاحب خود یاد کن؛ ولی شیطان یادآوری او را نزد صاحبش از خاطر وی برد، درنتیجه [یوسف] چند سالی در زندان ماند.