بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
♦ وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسی إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّی إِنَّ رَبِّی غَفُورٌ رَحیمٌ ♦
و [زلیخا گفت:] من خودم را تبرئه نمیکنم؛ چراکه مسلماً نفس [آدمی] پیوسته به بدیها امر میکند، مگر آنکه پروردگارم رحم کند. همانا پروردگار من آمرزندۀ مهربان است.