بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

♦ وَ قالَ الْمَلِکُ ائْتُونی‏ بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسی‏ فَلَمَّا کَلَّمَهُ قالَ إِنَّکَ الْیَوْمَ لَدَیْنا مَکینٌ أَمینٌ (54) قالَ اجْعَلْنی‏ عَلى‏ خَزائِنِ الْأَرْضِ إِنِّی حَفیظٌ عَلیمٌ (55) ♦

و شاه گفت: او را نزد من آورید تا وی را [ندیم] ویژۀ خود سازم. پس چون با وی به سخن پرداخت، گفت: تو امروز نزد ما صاحب مقام و مورد اعتمادی. [یوسف] گفت: سرپرستی خزانه‌های این سرزمین را به من بسپار که من نگهبانی کاردانم.