بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
♦ وَ کَذلِکَ مَکَّنَّا لِیُوسُفَ فِی الْأَرْضِ یَتَبَوَّأُ مِنْها حَیْثُ یَشاءُ نُصیبُ بِرَحْمَتِنا مَنْ نَشاءُ وَ لا نُضیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنینَ (56) وَ لَأَجْرُ الْآخِرَةِ خَیْرٌ لِلَّذینَ آمَنُوا وَ کانُوا یَتَّقُونَ (57) ♦
و بدینگونه یوسف را در [آن] سرزمین قدرت دادیم که در هرجا از آن میخواست، منزل میکرد [و همه جا نفوذ داشت]. ما رحمت خود را به هرکس بخواهیم ارزانی میداریم و اجر نیکوکاران را ضایع نمیسازیم و البته اجر آخرت برای کسانیکه ایمان آورده و پرهیزکاری میکردند، [از این هم] بهتر است.