بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

♦ وَ لَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهازِهِمْ قالَ ائْتُونی‏ بِأَخٍ لَکُمْ مِنْ أَبیکُمْ أَ لا تَرَوْنَ أَنِّی أُوفِی الْکَیْلَ وَ أَنَا خَیْرُ الْمُنْزِلینَ (59) فَإِنْ لَمْ تَأْتُونی‏ بِهِ فَلا کَیْلَ لَکُمْ عِنْدی وَ لا تَقْرَبُونِ (60) ♦

و چون توشۀ آن‌ها را آماده کرد، گفت: [نوبت آینده] آن برادری را که از پدر دارید، نزد من آورید. مگر نمی‌بینید که من پیمانه را تمام می‌دهم و من بهترین میزبانم؟ پس اگر او را نزد من نیاورید، پیش من پیمانه‌ای نخواهید داشت و به من نزدیک نشوید.