بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
♦ وَ تَوَلَّى عَنْهُمْ وَ قالَ یا أَسَفى عَلى یُوسُفَ وَ ابْیَضَّتْ عَیْناهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ کَظیمٌ (84) قالُوا تَاللَّهِ تَفْتَؤُا تَذْکُرُ یُوسُفَ حَتَّى تَکُونَ حَرَضاً أَوْ تَکُونَ مِنَ الْهالِکینَ (85) ♦
و از آنها روی گرداند و گفت: ای افسوس بر یوسف! و همچنان که اندوه خود را فرو میخورد، چشمانش از غصه سپید شد. گفتند: به خدا سوگند، تو پیوسته یوسف را یاد میکنی تا سرانجام یا بیمار شوی یا خود را هلاک کنی.