بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ
♦ وَرَبَطْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُوا۟ فَقَالُوا۟ رَبُّنَا رَبُّ ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ لَن نَّدْعُوَا۟ مِن دُونِهِۦٓ إِلَـٰهًا ۖ لَّقَدْ قُلْنَآ إِذًا شَطَطًا (14) هَـٰٓؤُلَآءِ قَوْمُنَا ٱتَّخَذُوا۟ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةً ۖ لَّوْلَا یَأْتُونَ عَلَیْهِم بِسُلْطَـٰنٍ بَیِّنٍ ۖ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ ٱفْتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ کَذِبًا (15) ♦
و دلهای آنان را استوار داشتیم آن گاه که [در مقابل دیکتاتور وقت] قیام کرده گفتند: پروردگار ما، پروردگار آسمانها و زمین است؛ ما هرگز جز او معبودی را نخواهیم خواند که در آن صورت سخنی به تجاوز گفتهایم. ❋ این قوم ما به جای خداوند معبودهایی برگرفتهاند چرا برای [اثبات الوهیت] آنها حجت و برهانی روشن نمیآورند؟ پس چه کسی ظالمتر است از آنکه بر خدا دروغ بندد؟!❋