بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ وَلَبِثُوا۟ فِى کَهْفِهِمْ ثَلَـٰثَ مِا۟ئَةٍ سِنِینَ وَٱزْدَادُوا۟ تِسْعًا (25) قُلِ ٱللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثُوا۟ ۖ لَهُۥ غَیْبُ ٱلسَّمَـٰوَ‌ٰتِ وَٱلْأَرْضِ ۖ أَبْصِرْ بِهِۦ وَأَسْمِعْ ۚ مَا لَهُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَلِىٍّ وَلَا یُشْرِکُ فِى حُکْمِهِۦٓ أَحَدًا (26) ♦

و [اصحاب کهف] در غارشان [در خوابی به مدت] سیصد [سال قمری که] سال‌ها [ی متمادی است] درنگ کردند و نه سال [قمری دیگر] افزودند [که سیصد سال شمسی شد].❋ [در مقابل کسانی که در مقدار مکث آنها اختلاف دارند] بگو: خداوند به مقداری که آن‌ها درنگ کرده‌اند داناتر است، غیب آسمان‌ها و زمین [آنچه از حواس هر موجود زنده بیرون است] از آن اوست [اوست که احاطۀ علمی بر آن‌ها دارد] و چه بینا وشنواست! و برای آن‌ها جز او هیچ یاور و سرپرستی نیست و او در حاکمیت خود [بر آسمان‌ها و زمین] احدی را شریک نمی‌سازد.❋