بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ وَیَوْمَ یَقُولُ نَادُوا۟ شُرَکَآءِىَ ٱلَّذِینَ زَعَمْتُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ یَسْتَجِیبُوا۟ لَهُمْ وَجَعَلْنَا بَیْنَهُم مَّوْبِقًا (55) وَمَا نُرْسِلُ ٱلْمُرْسَلِینَ إِلَّا مُبَشِّرِینَ وَمُنذِرِینَ ۚ وَیُجَـٰدِلُ ٱلَّذِینَ کَفَرُوا۟ بِٱلْبَـٰطِلِ لِیُدْحِضُوا۟ بِهِ ٱلْحَقَّ ۖ وَٱتَّخَذُوٓا۟ ءَایَـٰتِى وَمَآ أُنذِرُوا۟ هُزُوًا (56)♦

و مردم را هنگامی که به آنها هدایت [پیامبر، کتاب و معجزات] رسید چیزی مانع از این نشد که ایمان بیاورند و طلب آمرزش از پروردگار خود کنند جز [عنادشان که گویی منتظر بودند] که سنّت [جاریۀ خدا دربارۀ] پیشینیان [از قبیل صیحه آسمانی، زلزله] به آن‌ها نیز برسد [تا همگی هلاک گردند] یا آنکه عذاب رویارویی بر آن‌ها بیاید [تا به اجبار ایمان بیاورند]. ❋ و ما فرستاده‌های خود را جز مژده‌رسان و بیم‌دهنده نمی‌فرستیم، [زیرا اجرای احکام وظیفه امام و پاداش و کیفر از شئون خداست] و کسانی که کفر ورزیدند به باطل مجادله می‌کنند تا بدان وسیلۀ حق را از بین ببرند [درخواست معجزات غیر معقول، سؤال از قیام قیامت، عدد اصحاب کهف و حقیقت روح می‌کنند تا قرآن و معجزات نبوت را به تشکیک از بین ببرند] و آن‌ها آیات و نشانه‌های مرا و آنچه را که بدان بیم داده شده‌اند به مسخره گرفته‌اند.❋