بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ
♦ وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِفَتَىٰهُ لَآ أَبْرَحُ حَتَّىٰٓ أَبْلُغَ مَجْمَعَ ٱلْبَحْرَیْنِ أَوْ أَمْضِىَ حُقُبًا (60) فَلَمَّا بَلَغَا مَجْمَعَ بَیْنِهِمَا نَسِیَا حُوتَهُمَا فَٱتَّخَذَ سَبِیلَهُۥ فِى ٱلْبَحْرِ سَرَبًا (61) ♦
و [به یاد آر] آنگاه که موسی [فرزند عمران پیامبر بنی اسرائیل] به شاگردش [یوشع فرزند نون وصیّ خودش] گفت: من از رفتن بازنایستم تا به محل تلاقی دو دریا برسم یا مدت مدیدی راه بپیمایم.❋ پس چون به محل برخورد دو دریا رسیدند ماهی خودشان را [که برای غذا تهیه کرده بودند] فراموش کردند، پس آن ماهی [که موج دریا به آن رسیده بود، در نزد یوشع] راه خود را در دریا به سیر زیر دریایی پیش گرفت.❋