بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ
♦ قَالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَکَ مِنۢ بَعْدِکَ وَأَضَلَّهُمُ ٱلسَّامِرِىُّ (85) فَرَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوْمِهِۦ غَضْبَـٰنَ أَسِفًا ۚ قَالَ یَـٰقَوْمِ أَلَمْ یَعِدْکُمْ رَبُّکُمْ وَعْدًا حَسَنًا ۚ أَفَطَالَ عَلَیْکُمُ ٱلْعَهْدُ أَمْ أَرَدتُّمْ أَن یَحِلَّ عَلَیْکُمْ غَضَبٌ مِّن رَّبِّکُمْ فَأَخْلَفْتُم مَّوْعِدِى (86) ♦
خداوند گفت: ما قوم تو را پس از تو آزمودیم و سامری آنها را [از پرستش من] گمراه ساخت. ❋ پس موسی خشمگین و متأسف به سوی قومش بازگشت، گفت: ای قوم من، آیا پروردگارتان شما را وعدۀ نیکی نداده بود [که تورات را بر شما فرو فرستد]؟ آیا مدت [رفتن من] بر شما طولانی آمد یا آنکه خواستید خشمی از پروردگارتان بر شما فرود آید که از وعدۀ من تخلف کردید؟❋