بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ
♦ وَیَسْـَٔلُونَکَ عَنِ ٱلْجِبَالِ فَقُلْ یَنسِفُهَا رَبِّى نَسْفًا (105) فَیَذَرُهَا قَاعًا صَفْصَفًا (106) لَّا تَرَىٰ فِیهَا عِوَجًا وَلَآ أَمْتًا (107) یَوْمَئِذٍ یَتَّبِعُونَ ٱلدَّاعِىَ لَا عِوَجَ لَهُۥ ۖ وَخَشَعَتِ ٱلْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَـٰنِ فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا (108) یَوْمَئِذٍ لَّا تَنفَعُ ٱلشَّفَـٰعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحْمَـٰنُ وَرَضِىَ لَهُۥ قَوْلًا (109)♦
و از تو دربارۀ [سرنوشت] کوهها میپرسند؛ بگو: پروردگارم آنها را [همانند گرد و غبار] به باد میدهد. ❋ پس این [زمین] را هموار و صاف و خالی از همه چیز وامینهد. ❋ به طوری که در آن هیچ پستی و بلندی نبینی. ❋ در آن روز همه از دعوتکنندۀ حق پیروی کنند، در حالی که هرگز خطا و انحراف از دعوت کننده، و کجی و نافرمانی از دعوت شده نخواهد بود و تمام صداها در برابر خدای رحمان فرو خوابد و جز آوای آهستۀ نفسها و صدای آرام پاها نمیشنوی. ❋ در آن روز [دربارۀ اسقاط یا تخفیف کیفر و یا ترفیع مقام] شفاعت کسی سودی نبخشد جز آن که خداوند رحمان او را اذن دهد و گفتارش را بپسندد [همانند انبیا و فرشتگان و صالحان].❋