بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

 ♦ وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِکْرِى فَإِنَّ لَهُۥ مَعِیشَةً ضَنکًا وَنَحْشُرُهُۥ یَوْمَ ٱلْقِیَـٰمَةِ أَعْمَىٰ (124) قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِىٓ أَعْمَىٰ وَقَدْ کُنتُ بَصِیرًا (125) قَالَ کَذَ‌ٰلِکَ أَتَتْکَ ءَایَـٰتُنَا فَنَسِیتَهَا ۖ وَکَذَ‌ٰلِکَ ٱلْیَوْمَ تُنسَىٰ (126) ♦

و هر که از یاد من روی گرداند حتماً برای او زندگی تنگی خواهد بود [هر چند دارای مال و منال وافر باشد، به لحاظ انقطاع از غیب و عدم قناعت نفس و طلب زیادی و تزلزل موارد اتّکاء و خوف از حوادث] و روز قیامت او را نابینا محشور می‌کنیم. ❋ گوید: پروردگارا، چرا مرا نابینا محشور کردی در حالی که من [در دنیا] بینا بودم؟!❋ گوید: همین گونه [که امروز کور و فراموش شده‌ای] آیات و نشانه‌های روشن ما برایت آمد اما تو [از آن‌ها چشم پوشیدی و] آن‌ها را فراموش کردی، همچنین امروز [تو نابینا می‌شوی و] فراموش می‌گردی.❋