آیت الله سید ابوالحسن مهدوی در جلسه تفسیر نهج البلاغه 8 تیر که در حسینیه جواد الائمه(ع) واقع در چهارراه شکر شکن برگزار شد، گفتند: جدال باطل سبب تخریب یقین می شود.

 

ایشان در تفسیر حکمت 173 نهج البلاغه امیر مؤمنان(ع) که می فرمایند، کسى که از آراى مختلف استقبال کند موارد خطا را خواهد شناخت، افزودند: انسان لجوج به جای مصلحت سلوکی از مفسده سلوکی حمایت می کند و با وجود علم داشتن به مواضع حق یک نظریه خطا را نشر می دهد.

 

آیت الله مهدوی خاطرنشان کردند: ابوحنیفه نمونه بارزی از یک انسان لجوج است؛ او در یکی از فتواهای خود می گوید نمی دانم امام صادق(ع) در سجده چشمهایشان را می بندند یا باز می گذارند به همین دلیل شما یک چشمتان را ببندید و یکی دیگر را باز بگذارید تا به طور قطع با امام صادق(ع) مخالفت کرده باشید؛ چنین انسانی مطلوبش مخالفت با رأی امام است و کاری به حق ندارد.

 

نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری گفتند: در زمان امیر مؤمنان(ع) که هنوز مسلمانان به فرقه های مختلف تقسیم نشده بودند و همگی شیعه بودند، عده ای از افراد طرفدار خلفا بودند و به شکل های مختلف قصد تخریب امیر مؤمنان(ع) را داشتند؛ عده ای فضائل ایشان را مخفی می کردند، عده ای روایات ایشان را به نام خلفا بیان می کردند و عده ای دیگر سؤالاتی را خدمت امام مطرح می کردند و هر چه حضرت علی(ع) پاسخ می دادند برخلاف پاسخ ایشان را، به نام ایشان نشر می دادند.

 

امام جمعه موقت اصفهان اذعان کردند: حضرت علی(ع) در روایتی می فرمایند، بدترین رأی ها اصرار است و در روایتی دیگر می فرمایند، لجاجت رأی را فاسد می کند؛ گاهی جدل کردن در دین سبب تخریب یقین می شود؛ جدل یعنی پافشاری کردن روی عقیده باطل با وجود علم داشتن به موضع حق.

 

استاد اخلاق حوزه علمیه با بیان این که انسان لجوج شبیه گوسفند عمل می کند، تشریح کردند: گوسفند به دلیل بی بهره بودن از عقل زمانی که در حال طی کردن مسیری است و فردی برای کمک کردن، او را در همان مسیر حرکت می دهد، سریعاً با اِعمال زور از رفتن به مسیری که خودش قبلاً انتخاب کرده بوده است، بازمی ایستد.

 

وی با اشاره به آیه صد و بیست و پنجم سوره نحل که می فرماید«ادْعُ إِلَى سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ»، اظهار کرد: قرآن به انسان دستور می دهد که جدال احسن داشته باشد و جدال نیکو یعنی آن مراوده کلامی که در صورت نمایان شدن حق، از جانب فرد پذیرفته شود.

 

آیت الله مهدوی در پایان با بیان این که ریشه جدال باطل حب نفس است، اذعان کرد: انسان به دلیل این که خودش را دوست دارد از کلامی که می گوید دفاع می کند و این حبّ نفس می تواند آن قدر زیاد باشد که اجازه پذیرش حق را به فرد ندهد.

منبع: رسا