بسم الله الرحمن الرحیم

خطبۀ اول نمازجمعه، 4 خرداد 97
توصیه به تقوا
در ابتدای خطبه، خودم و همۀ عزیزان را توصیه می‌کنم به رعایت تقوای الهی؛ گرچه مایلیم این توصیه‌ها را از زبان سیدالوصیین، مولای متقین، امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) بشنویم. آن بزرگوار در خطبه‌های نمازجمعه‌شان توصیه به رعایت تقوا را می‌کردند و یکی از فواید مهم روزه در ماه مبارک رمضان که روزه‌گرفتنش واجب است، تحصیل تقوا است. خدای متعال در آیۀ 183 سورۀ بقره می‌فرماید: «کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ»؛ یعنی برایتان واجب شده است روزه‌گرفتن. چون بر امت‌های قبلی هم واجب شده بود: «کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ.»
فوائد روزه
فایدۀ روزه را می‌فرماید که شاید به تقوا دسترسی پیدا کنید. معلوم است پذیرایی خدای متعال در این ماه مهمانی، پذیرایی روحی است. آنجا که پذیرایی جسمی باشد، متناسب با نیاز جسم پذیرایی می‌کنند. وقتی در این ماه فرمودند: «دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَى ضِیَافَةِ اللَّهِ»[1]؛ یعنی همه‌تان دعوت شدید به ماه مبارک، به مهمانی پروردگار، این دعوت متناسب با نیاز و فضای روح است. روح انسان نیاز به ترک عادت‌های رذیله دارد. روح انسان نیاز به تقویت اراده دارد. روح انسان نیاز به صبر در برابر شداید و سختی‌ها دارد. روح انسان نیاز به نورانیت دارد. تنویر فکر با پرهیز از غذا به وجود می‌آید، آن هم پرهیزی که خالصانه و با نیت الهی باشد. روح انسان نیاز به ظرافت‌داشتن دارد، نه قساوت تا بتواند به هم‌نوعان خودش ترحم بکند، به یاد فقرا باشد، خود را در عمل مساوی با سطح فقرا نگه‌ دارد. روح انسان نیاز به مساوات دارد. روح انسان نیاز به اندوختۀ آخرتی دارد و همۀ این‌ها در گرو روزه است؛ البته روح سالم در بدن سالم رشد می‌کند و اتفاقاً، یکی از فواید روزه، صحت جسم هم هست. فرمودند: «صُومُوا تَصِحُّوا»[2]؛ یعنی روزه بگیرید، سالم‌ترید، سالم می‌شوید. این روزه است که می‌تواند بدن را از خیلی از بیماری‌هایی که در وجود او مزمن شده، خالی بکند. بیماری‌های گوارشی و معده‌ای که ریشۀ بسیاری از بیماری‌هاست، با روزه‌گرفتن برطرف می‌شود. بیماری‌های فشار خون، بعضی از اقسام بیماری قند، بیماری گرفتگی عروق، این‌ها چیزهایی است که متخصصین می‌گویند با روزه حل می‌شود. تنبلی کبد و کلیه گاهی با همین بحث روزه، البته با نظر متخصصین و همچنین بیماری‌های قلبی. قلب انسان در مواقعی که غذا می‌خوریم، در یک دقیقه، حدوداً 75 مرتبه تا 80 مرتبه، میانگینش ضربان دارد که در یک 24 ساعت، حدود 108هزار مرتبه، قلب انسان پمپاژ می‌کند. در زمانی که انسان روزه می‌گیرد، میانگین آن به 60 تا 65 مرتبه در دقیقه و در شبانه‎روز، به حدود 93 هزار مرتبه می‌رسد؛ یعنی چیزی حدود 15 هزار ضربان قلب در یک شبانه‎روز کم می‌شود. این می‌شود استراحت قلب و همان چیزی است که متخصصین امروز از آن یاد می‌کنند و می‌گویند این قلب نیاز به استراحت دارد. بسیاری از بیماری‌ها با همین روزه‌ها برطرف می‌شود که گفته می‌شود ارزان‌ترین درمان و سالم‌ترین درمان و فراگیربودن درمان و در دسترس‌ترین درمان‌ها، همین اجتناب و پرهیز از خوردن غذا است و روزه می‌تواند این حالت را برای ما بیاورد. چنانچه در مقابل، بسیاری از بیماری‌ها، نتیجۀ پرخوری، بی‌جاخوری، مداوم‌خوری، ناجورخوری در زمان نامناسب‎خوری نتیجۀ این‌هاست و کسی‎که روزه می‌گیرد، هم از پرخوری در روز  اجتناب می‌کند و هم از مداوم‌خوری که گاهی از آن، به ریزه‌خوری یاد می‌کنند؛ از این اجتناب می‌کند، هم از ناجورخوری که بخواهد چند چیز نامتناسب باشد و بخورد و ضربه به بدن بزند و هم از زمان نامناسب‎خوری. این‌ها چیزهایی است که در خوراک‌ها گفته می‌شود و فوایدی است که انسان روزه‌دار، هم سلامتی جسمی و مهم‌تر از آن، سلامتی روحی خودش را می‌تواند بازیافت بکند. امیدوارم خدای متعال به برکت این ماه مبارک، آنچه رحمت نازل می‌کند، همۀ آن را بر همۀ مؤمنین و مؤمنات و به‌خصوص، عزیزانی که با زبان روزه، در نمازهای جمعه شرکت می‌کنند، نازل بکند.
اهمیت روز جمعه و حضور در نمازجمعه
در پایان این خطبه، روایتی را هم در بحث اهمیت روزهای جمعه خدمتتان بخوانم که ارزش حضور در نماز جمعه را ملاحظه کنید. روایت در وسائل‎الشیعه است. امام‎باقر(علیه‌السلام) می‌فرمایند: وقتی روز جمعه فرا می‌رسد، ملائکۀ مقرب الهی نازل می‌شوند: «مَعَهُمْ قَرَاطِیسُ مِنْ فِضَّةٍ»؛ یعنی همراهشان کاغذهایی است از جنس نقره و قلم‌هایی از جنس طلا. این‌ها می‌نشینند درب مسجد، روی صندلی‌هایی از نور. «فَیَکْتُبُونَ النَّاسَ عَلَى مَنَازِلِهِمُ الْأَوَّلَ وَ الثَّانِیَ»؛ یعنی به ترتیبی که مردم وارد می‌شوند در فضای نمازجمعه، از اولین نفری که وارد می‌شود، اسامی این‌ها را ملائکۀ مقرب می‌نویسند، «حَتَّى یَخْرُجَ الْإِمَامُ»؛ یعنی تا زمانی که امام‎جمعه وارد می‌شود و شروع به خطبه می‌کند. در آن لحظه است که آن ملائکه «طَوَوْا صُحُفَهُمْ وَ لَا یَهْبِطُونَ فِی شَیْ‏ءٍ مِنَ الْأَیَّامِ إِلَّا فِی یَوْمِ الْجُمُعَةِ»؛ یعنی ملائکه صفحه‌ها را دیگر جمع می‌کنند و می‌روند و این ملائکۀ مقرب فقط در روز جمعه نازل می‌شوند[3]. 
روایت دیگری مشابه همین روایت است که به این روایت، اضافه است: ملائکه وقتی می‌آیند، بین صفوف نمازجمعه می‌چرخند و می‌بینند تعدادی از انسان‌هایی که مرتب در نمازجمعه شرکت می‌کردند، حضور ندارند. مَلَک سؤال می‌کند: «أَیْنَ فُلَانٌ؟» (فلانی کجاست؟) در جواب می‌شنود که مریض شده و این هفته نتوانسته است بیاید. آن وقت ملائکه دعا می‌کنند برای شفای او: «اللَّهُمَّ اشْفِهِ حَتَّى یُقِیمَ صَلَاةَ الْجُمُعَةِ»؛ یعنی خدایا، او را شفایش بده تا در آینده باز بتواند اقامۀ نمازجمعه بکند. نفر دیگری را می‌بینند حضور ندارد. می‌گویند فلانی کجاست؟ در جواب به ملائکه گفته می‌شود به سفر رفته است. می‌گویند: «اللَّهُمَّ رُدَّهُ سَالِماً فَإِنَّهُ صَاحِبُ الْجُمُعَةِ»؛ یعنی خدایا، او را سالم به وطن برگردانش، چون او همیشه همراه با نمازجمعه بود و مُنفَک نمی‌شد. از شخص دیگری سؤال می‌کنند که حضور ندارد. در جواب گفته می‌شود: «مَاتَ»؛ یعنی فلانی از دنیا رفته است. ملائکه این‌گونه دعا در حقش می‌کنند: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَهُ فَإِنَّهُ کَانَ یُقِیمُ الْجُمُعَةَ»؛ یعنی خدایا، او را از همۀ گناهان پاکش بکن، زیرا او مستمراً نمازجمعه اقامه می‌کرد.
خدایا، همۀ ما را از برپاکنندگان شعائر دینت و به‎خصوص، نمازجمعه قرار بده.

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم، قل هو الله احد، الله الصمد، لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفواً احد

 

بسم الله الرحمن الرحیم

خطبۀ دوم نمازجمعۀ، 4 خرداد 97
 

توصیه به تقوا
مجدداً، خودم و همۀ عزیزان و همۀ کسانی‎ را که صحبتم به آن‌ها منتقل می‌شود، سفارش و توصیه می‌کنم به رعایت تقوا و سفارش می‌کنم به دعاکردن برای تعجیل در فرج امام‎زمان(علیه‌السلام)؛ آن شخصیتی که همۀ ما آرزو داریم با اقامۀ نماز جمعۀ آن حضرت، توصیه‌های به تقوای آن بزرگوار را بشنویم: «أَیْنَ جَامِعُ الْکَلِمَةِ عَلَى التَّقْوَى»[4] لذتی که آن زمان همه خواهیم برد، لذتی است غیر قابل توصیف.
ماه مبارک رمضان؛ ماه استجابت دعا
باز هم در این خطبه به ماه مبارک رمضان اشاره‌ای کنم. آیات تا آیۀ 183 تا 187سورۀ بقره، مجموعۀ پنج‎شش آیه‌ای، مربوط به ماه مبارک رمضان است. در بین مجموعۀ این آیات، در آیۀ 186، دعای استجابت دعا آمده است: «وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادی عَنِّی فَإِنِّی قَریبٌ أُجیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ» به ظاهر، در این آیه، اسمی از ماه مبارک نیامده است؛ اما تناسب با آیات قبل و آیۀ بعدش که صریحاً دربارۀ روزۀ ماه مبارک رمضان است، ما را به نکتۀ مهمی می‌رساند و آن، این است که استجابت دعا، در این ماه مبارک خیلی زیاد است. این همان پذیرایی خاصی است که خدای متعال از همۀ مؤمنین و مؤمنات، در این ماه مبارک می‌کند. نَفَس آن‌ها را، خواب آن‌ها را عبادت تلقی می‌کند و حسنه برایشان می‌نویسد تا چه رسد به اینکه یاالله بگوید، درب خانۀ خدا ناله بزند، اشک بریزد، احیا بگیرد؛ لذا توصیه می‌کنم به همۀ عزیزان به بهره‌گیری از شب‌های این ماه مبارک، روزهای این ماه مبارک و به‌خصوص، خودتان را آماده کنید برای استفادۀ از شب‌های قدر. آن شب استثنائی؛ شبی که در قرآن، افضل از هزار ماه از آن یاد شده است. شبی است که ملائکه نازل می‌شوند خدمت حجت الهی و همۀ مقدرات انسان‌ها را حداقل تا یک سال، معین و مشخص می‌کنند و بعد، مجدداً به آسمان برمی‌گردند. شب قدر، شبی است که خداوند متعال از بین همۀ شب‌های سال، آن شب را برای نزول دفعی قرآن انتخاب کرده و قرآن را که مهم‌ترین کتاب آسمانی است، آن شب بر ما نازل کرده و نزول دفعی داشته است.
اعتکاف دهۀ آخر ماه مبارک رمضان
همچنین توصیه می‌کنم به اعتکاف در دهۀ آخر ماه مبارک. گرچه ماه رجب، بسیاری‌تان معتکف بودید؛ اما بدانید دستور اهل‌بیت(علیهم‌السلام) به اعتکاف دهۀ ماه مبارک، خیلی بیشتر از ماه رجب و کل دورۀ سال است و نبی گرامی اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) این دهۀ آخر ماه مبارک را سه تا اعتکاف پشت سر هم، یعنی سه تا سه روز معتکف می‌شدند و حتی سالی که به‌خاطر جنگ نتوانستند، در سال بعد، دو دهه را در ماه مبارک معتکف شدند. إن‌شاءالله بتوانید خودتان را آماده بکنید؛ به‌خصوص امسال، شب بیست‎وسوم که به احتمال زیاد شب قدر است، مصادف با شب جمعه هم شده و مقرون‎شدن این لحظه‌ها، انسان را خیلی به استجابت دعاها امیدوار می‌کند. امیدوارم که همگی از همۀ برکات این شب‌های قدر و روزهای آن همه إن‌شاءالله بهره‌مند باشیم.
مروری بر بیانات رهبری معظم انقلاب در جمع کارگزاران نظام اسلامی
در این خطبه، شایسته است مهم‌ترین نکته‌ای را که کشور با آن مواجه است و فرمایشات مهم رهبر معظم انقلاب در دو روز گذشته با مسئولین و کارگزاران نظام، مروری بکنیم و فرمایشات را مجدداً بیان بکنیم. نکات مهمی را بیان کردند؛ ازجمله، دربارۀ این مذاکرات در گذشته و برجام و برخوردهای آمریکا و اروپایی‌ها با ایران، شش تجربه را فرمودند باید کسب کرده باشیم و این تجربه‌ها در تصمیم‌گیری مسئولان مؤثر خواهد بود. یک نکته اینکه با شرایطی که آمریکا دارد و پای‎بندی به هیچ نوع تعهدی ندارد، جمهوری اسلامی ایران نمی‌تواند با آمریکا معامله بکند. علتش هم همین است که آمریکایی‌ها پای‎بند به تعهداتشان نیستند. دوم اینکه باید عمق دشمنی آمریکا را در این مذاکرات و برخوردهایشان شناخته باشیم. آن‌ها دشمنی‌شان فقط بر مسئلۀ اتمی و انرژی هسته‌ای ما نیست. این‌ها بهانه است. آن‌ها مشکلشان این است: کشوری که در زیر یوغ آن‌ها بوده، از زیر تسلط آن‌ها خارج شده و به فرمان خدا گردن می‌نهد، ولیّ‎فقیه را رهبر خودش می‌داند، پرچم اسلام را به دست گرفته و از نفوذ آمریکا هم هیچ نمی‌ترسد. آن‌ها از این می‌ترسند. تجربۀ سومی که فرمودند، این است: هیچ‌گاه انعطاف در برابر دشمن سبب نشد که تیغ آن‌ها را کُند بکند و کمتر علیه ما اقدام بکنند؛ بلکه آن‌ها را جسورتر کرد. ما هیچ‎وقت خواهان دشمنی با آمریکا یا هیچ کشور دیگری نیستیم؛ اما بدانیم نرمش در برابر آن‌ها هم، آنان را گستاخ‌تر می‌کند. نکتۀ چهارم، تجربۀ گذشته نشان داد هرجا محکم ایستادیم، دشمن عقب‌نشینی کرد. بحث به رسمیت‌شناختن حق انرژی هسته‌ای را در مذاکرات به دست نیاوردیم؛ بلکه آنجایی به دست آوردیم که تا درجۀ بیست‎درصد، غنی‌سازی را افزایش دادیم و پیشرفت علمی و اقتدار باعث شد که آن‌ها به تب راضی شدند! نکتۀ پنجم، فرمودند: تجربۀ پنجمی که داریم همراهی اروپایی‌هاست با آمریکا، آن هم در حساس‌ترین مواقع. در جاهای حساسی که بارها ملاحظه کردیم، فرانسه و انگلیس و آلمان، این سه کشور، همراهی خودشان را با آمریکا نشان دادند؛ پس ما نباید به صحبت‌های آن‌ها، به تبسم‌های آن‌ها، به رفت‎وشدهای آن‌ها دل‎خوش بکنیم یا به کلام آن‌ها اعتماد داشته باشیم. تجربۀ ششمی که فرمودند گره‌نزدن مسائل کشور و مشکلات اقتصادی کشور به برجام است. نگوییم اگر در برجام موفق شدیم، مشکلات حل می‌شود، تحریم‌ها برداشته می‌شود، اقتصاد شکوفا می‌شود. دل‎خوش به این چیزها نکنیم. گره نزنیم اقتصاد کشور را به برجامی که خارج از اختیار ماست. آن‌ها هر وقت می‌خواهند تعهد را امضا می‌کنند و هر وقت هم نخواستند، با امضایی نشان می‌دهند که بله، ما برجام را پاره می‌کنیم.
مشکلات کشور با برجام حل نمی‌شود
مشکلات کشور در برجام حل نشده. برجام باشد یا نباشد، مشکلات در آنجا حل نمی‌شود. مشکلات کشور با تکیۀ بر نیروی داخلی و توان ملی، حل خواهد شد. مشکلات کشور را با اقتصاد مقاومتی می‌توانیم حل بکنیم. اقتصادی که بر پایۀ صادرات باشد؛ آن هم صادرات غیر نفتی. آن وقت می‌توانیم روی پای خودمان محکم بایستیم. اقتصاد می‌شود مقاوم و اگر دشمن پول نفت را کم و زیاد بکند یا خرید نکنند یا مانع از تبادل عرض بشوند، تأثیری روی اقتصاد ما دیگر نخواهد داشت.
شروط رهبری معظم در مذاکره با اروپایی‌ها
ادامۀ فرمایشات رهبر معظم، به نکات شروطی بود که ایران نسبت به اروپایی‌ها باید داشته باشد؛ چون اروپایی‌ها در ده‎سیزده سال گذشته، در بحث برجام، سابقۀ خیلی بدی با ایران دارند. این‌ها بدعهدی زیاد داشتند؛ چنانچه خیانت هم در گذشتۀ انقلاب ما و در دوران جنگ و دفاع تحمیلی برای کشور خیلی داشتند. ازجمله فرمودند: در همین دو سال اخیر که آمریکا مرتب برجام را نقض کرد، یکی از خیانت‌های اروپایی‌ها سکوت آن‌ها بود. با سکوتشان با آمریکا همراهی کردند. قطعنامۀ 2231 سازمان ملل را آمریکا نقض کرد و اروپایی‌ها باید مقابله می‌کردند؛ ولی هیچ نگفتند و سکوت کردند. لذا رهبر معظم فرمودند اروپایی‌ها الان باید روی قوانین سازمان ملل بایستند و قطعنامه‌ای را علیه آمریکا بخواهند و صادر بکنند. همچنین روی توان موشکی ایران و بحث دفاعی ایران، اروپایی‌ها نباید حرفی بزنند. اگر سخنی گفتند، باز این کاشف از خیانت آن‌ها به کشور ماست که می‌خواهند ملتی باشیم که دفاعمان ناقص باشد. معلوم است کشوری که ضعیف باشد، دفاع  آن مرتب، در معرض تهدید و تجاوز دشمن قرار می‌گیرد.
همچنین فرمودند اروپایی‌ها باید مقابلۀ با تحریم‌های آمریکا را تضمین بکنند. اگر آمریکایی‌ها مقابلۀ با جلوگیری از فروش نفت را جلوگیری کردند، باید اروپایی‌ها تضمین بکنند و به مقداری که ما می‌خواهیم نفتمان را بفروشیم، آن‌ها باید بخرند و این معاملات را تضمین بکنند. بانک‌های آن‌ها هم باید تضمین بکنند دادوستد با کشور ما را و درنهایت، فرمودند اگر اروپایی‌ها در پاسخگویی به این شروط ما تعلل کردند، ما مجدداً نسبت به مباحث هسته‌ای، مثل سابق حق خودمان می‌دانیم و مجدداً اقدام مناسب را خواهیم کرد.
دشمنی آمریکا با ما، بر اصول ما است
نکتۀ مهمی که از مجموع فرمایشات رهبر معظم و از صحبت‌های قبلی ایشان استفاده می‌کنیم، این است: دشمنی آمریکا با ما، دشمنی روی اصول ما است. ما اصولی داریم به نام استقلال، به نام «نه شرقی و نه غربی»، به نام آزادی، آزادی در تصمیم‌گیری، به نام جمهوری اسلامی و پافشاری روی قوانین اسلام. اصولی داریم به نام دفاع از مظلوم و مقابلۀ با ظالم. تا وقتی ما روی این اصول ایستادیم، باید بدانیم دشمن هم به دشمنی خودش ادامه خواهد داد. وقتی باید شک بکنیم که آمریکا دست از دشمنی‌اش برمی‌دارد که در ایستادگی خودمان و روی اصولمان شک داشته باشیم. همین‎جا اعلام می‌کنیم به دشمن که هیچ‎وقت شک نکن، تردید نکن که ملت ما دائماً روی اصول خودشان می‌ایستند. از تیم مذاکره‎کننده‌مان هم تجربه‎ای در گذشته داریم که این‌ها هروقت محکم ایستادند و فرمان رهبر معظم انقلاب را سرلوحۀ فعالیت‌های خودشان قرار دادند و در مذاکرات پافشاری کردند، موفق شدند عزت را برای ایران اسلامی به ارمغان آوردند و هرجا کوتاه آمدند، مثلاً در مذاکرات گذشته، رهبر معظم فرمودند باید رئیس‎جمهور آمریکا بنویسد که من روی این تعهداتم ایستادم، تیم مذاکره‎کنندۀ ما روی این شرط رهبر معظم پافشاری نکرد. دیدیم بعد از دو سال، به راحتی رئیس‎جمهور آمریکا از برجام خارج شد؛ البته اگر امضا هم از او می‌گرفتند، آن‌ها باز به امضای خودشان هم تعهد نداشتند. اما می‌خواهم تجربۀ گذشته را عرض بکنم و درس برای آیندۀ ما باشد. تیم مذاکره‎کنندۀ ما ضمن اینکه خیلی زحمت کشیدند و تشکر می‌کنیم، اما درعین‎حال، در همۀ مذاکرات، آن جدیت کافی را در برابر دشمن نداشتند، همۀ فرمایشات رهبر معظم را پیاده نکردند. در آینده، دیگر انتظار است که موضع‌گیری محکمی، به‌خصوص، الان در ارتباط با اروپایی‌ها داشته باشند و بدانند ملت با حمایت یکپارچه از آن‌ها، با حفظ اتحادی که در بینشان است و با توجه به ندایی که رهبر معظم انقلاب می‌دهند، بدانند تیم مذاکره‌کننده از حمایت مردمی و رهبری برخوردارند. محکم بایستند و از ترفندهای دشمن هیچ نترسند.
پیروزی انتخابات مردمی لبنان و عراق
نکته‌ای را هم دربارۀ پیروزی‌های اخیر انتخابات در لبنان و همچنین انتخابات در عراق و پیروزی مردمی آن‌ها و حشدالشعبی بیان کنیم. این‌ها نکاتی است که معادلات آمریکایی‌ها را به شدت، به هم ریخته و لطف الهی را به ارمغان آورد. دنیای امروز مشاهده کرد آنچه که آمریکا و سعودی در کشور لبنان یا عراق از گروه‌ها حمایت می‌کردند، آن گروه‌ها نفوذ مردمی ندارند و نفوذ مردمی با مقاومت است. تأثیر پیروزی مقاومت و احراز کرسی‌های مختلف در مجلس سبب می‌شود که روحیۀ مقاومت در آینده، به حد چشمگیری تقویت ‌شود، برابر آمریکا ایستادگی بهتری خواهد داشت و درنهایتف به‎نفع اسلام و مسلمین و جمهوری اسلامی ایران خواهد بود. برای این هم شکر الهی را به جا می‌آوریم.
توصیه به شهرداری و شورای شهر اصفهان
و آخرین نکته، به مسئولین شهرمان، شورای شهر و شهرداری توصیه دارم؛ گرچه باز ممکن است بعضی صحبت‌ها را بخواهند قطع و کوتاه بکنند با فشارهایی که می‌آورند، اما علی‎ای‎حال، انتظار این است که اولاً مسئولین در بین مردم حضور پیدا کنند و ندای مردم را بشنوند. وقتی مشکل در شهر ما، مشکل آب است، معنا ندارد که برای سرگرم‎کردن مردم، عده‌ای را جمع بکنید کنار پل خواجو، کنار میدان امام و اختلاط بین پسر و دختر و ناهنجاری صوتی ایجاد بکنیم و بعد، رقص دخترانی را ببینیم در بعضی از این اجتماعات و عکس‌هایی که از این‌ها گرفته شده، توسط خارجی‌ها احیاناً عکس‌هایی گرفته شده؛ آیا مسئولینی که در فکر برگزاری این جلسه‌ها هستند، در این شهر، راضی به این‌گونه کارهای حرام هستند؟
از یک طرف، وقتی با مسئولین صحبت می‌کنیم، همه می‌گویند ما مخالفیم. خیلی خب، قوۀ قضاییه، دادستان محترم به عنوان مدعی‎العموم جلو بیاید و جلوی این‌ها را بگیرد و بیاید ببیند چه کسانی ناهنجاری‌های اجتماعی و... .
مشکل شهر ما، آب در زاینده رود که با برگزاری این جلسه‌ها حل نمی‌شود! عده‌ای مراسم عروسی را در یمن، به خاک و خون می‌کشند، عده‌ای هم اینجا مراسم شادی مردم را آلودۀ به کار حرام می‌کنند. این بار چندم است که دارد گفته می‌شود؛ تا چه موقعی باید تکرار بشود؟ آن افکاری که پشت برگزاری این‌گونه جلسه‌ها است، چه کسانی هستند؟! اگر این‌ها بیکار هستند، دست این‌ها را مشغول کنید به چند تا کار تا نخواهند از این راه ارتزاق بکنند و پول‌های کلان بخواهند بگیرند. اصفهان ما نیاز به آرامش دارد، نیاز به آسایش دارد. ما در این موقعیت اتحاد را نیاز داریم. در این اتحاد، نیاز به جدیت مقابلۀ با دشمن را نیاز داریم؛ نه به تغییر چند اسم خیابان و بعد هم بیاییم بگوییم: نه، این هنوز قطعی نشده است! قطعی نشده باشد، ما تشکر می‌کنیم که حالا می‌گویید قطعی نشده؟! اما شما می‌دانید نام مرجع تقلیدی را می‌خواهید از نام خیابانی بردارید، اصلاً آیا می‌شناسید نام آن مرجع را و می‌دانید نام چه شخصیتی است؟ می‌دانید افتخار ایران نه، باید بگوییم افتخار جهان اسلام است؟! چه کسانی پشت این صحنه‌ها دارند این تفکر را تلقین به اینجا می‌کنند؛ این هم در این موقعیت حساس؟! من خواهشم این است که نوار مذاکرات خصوصی شورای شهر گرفته بشود و دادستان محترم وارد قضیه بشود و بررسی بکنند. اینکه بیایند بگویند ما از حرفمان برگشتیم، برای ما کافی نیست. نشان می‌دهد فکرهایی در این شورای شهر است. حالا می‌فهمیم آن وقتی که هیئت نظارت داد می‌زد و می‌گفت این‌ها بعضی‌شان مشکل صلاحیت دارند و نباید در انتخابات شرکت بکنند، با زدوبند، مدام این‌ها را تأیید کردند و جلو آمدند. حالا باید معلوم بشود و مردم باید این‌ها را بشناسند. مسئولین راحت‌تر جلوی این‌ها را بگیرند. اگر حضور ندارند، حداقل صدای مردم را بشنوند که ما و این مردم به این‌گونه تغییرات این‌چنینی راضی نیستیم.
امیدوارم این آخرین باری باشد که اینجا صحبت این‌چنینی را می‌کنم؛ اما اگر عزیزانی پشت صحنه فکر می‌کنند که ما در این مباحث کوتاه می‌آییم، اشتباه می‌کنند. ما لباس روحانیت را به تن کردیم که از مواضع دین حمایت بکنیم، از مواضع رهبری حمایت بکنیم، از حق و حقوق مردم دفاع بکنیم، از نیاز مردم به خوراک و اقتصاد و آب دفاع بکنیم و دفاع خواهیم کرد؛ اما بخواهند مسئولینی تعلل بکند و بعد ذهن مردم را مشغول بکنند به چیزهای این‌چنینی، دوچرخه‎ای بدهند دست دختری و این را مدام تقویتش بکنند، این اقتصاد مردم که با این کارها حل نمی‌شود. بیکاری مردم در کارخانجات که با این حل نمی‌شود. آرامش مردم به چیز دیگر است. می‌گویم بنشینیم کنار هم و ببینیم نیاز مردم چیست، این را از آن دفاع بکنیم.
پروردگارا، به همۀ ما ایمان کافی، ایمان در حد یقین، اخلاق خوب و عمل صالح و موفقیت به انجام آن را عطا بفرما. ظهور ولیت را نزدیک فرما. رحمت خودت، غفران خودت را، رحمت ظاهری و بارانت را بر ما بیش از پیش نازل بفرما. رهبر معظم انقلاب، خدمتگزاران، نظام اسلامی ما، همه را حفظ  یاری بفرما. همۀ ما را از برکات این ماه و شب‌های قدرش بهره‌مند فرما. بیماران، مجروحین، معلولین را شفای عاجل و کامل عطا فرما. شهدا، امواتمان، حضرت امام، رضوان خودت را شامل حال همه‌شان بگردان و عاقبت عمر ما را به خیر و سعادت ختم فرما.

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم، إذا جاء نصر الله و الفتح، و رأیت الناس یدخلون فی دین الله افواجاً، فسبح بحمد ربک واستغفره انه کان تواباً، صدق الله العلی العظیم