بسم الله الرحمن الرحیم
خلاصهای از جلسه شماره۴ اخلاق عملی
موضوع : شهوت
تاریخ سخنرانی:97/02/31
مکان سخنرانی: مسجد ملا عبدالله
در جلسات قبل بیان شد معنای شهوت، اشتیاق نفس به چیزی است.
اکنون به بررسی آیات پیرامون شهوت می پردازیم:
آیه۱۴سوره آل عمران می فرماید: حبّ شهوت برای انسان زینت داده شده و این دوستداشتن در شش چیز است:
1.شهوت نسبتبه نساء؛
2.شهوت نسبتبه فرزندان؛
3.شهوت نسبتبه ثروت زیاد که هنگفت از طلا ونقره باشد؛
4.شهوت نسبتبه اسب(مَرکب و خودرو)
5.شهوت نسبتبه انعام و چهارپایان
6.شهوت نسبتبه حرث (زراعت)
دشمن وقتی میخواهد ضربۀ اقتصادی به ما بزند بهواسطۀ حرث به ما ضربه وارد میکند و وقتی میخواهد ضربۀ فرهنگی بزند به واسطۀ نسل (نسل جوان) ضربه میزند.
در ادامه قرآن کریم این زینتها رد نمیکند و نمیگوید حرام است؛ بلکه میگوید: اینها متاع و کالای دنیا است و دنیا به معنای پَستی است و قرآن میفرماید این شش مورد، کالای همین مکان پَست است.
در آیه ۱۵ از سوره آلعمران مطلب دیگری را بیان می کند: آیا میخواهید به بهتر از نعمتهای دنیایی شما را خبر دهم چون درکشان کم بود از پیامبر سوال نمیکردند، فلذا قرآن آیه را به صورت سوالی مطرح میکند. برای کسانیکه تقوا دارند نزد پروردگار باغهای بهشتی است که از زیر درختان آن، نهرها جاری است و همچنین زنان پاکیزه و خشنودی و رضوان خدا در آن جا است.
در اینجا سوالی مطرح است که نعمتهای بهشتی در این آیه همان نعمتهای ششگانه است که در آیه ۱۴ سوره آلعمران موجود است، بیان شده است. پس از کجا می گویید نعمت بهشتی برتر است؟
در جواب می گوییم: بله، نعمتها، مانند همان نعمتهای دنیایی است یعنی هم شهوت جنسی در آن هست و هم نعمتهایی مانند ثمرات؛ ولیکن تفاوتی بین این دو است و آن اینکه نعمت بهشتی توأم با رضایت الهی است.