بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ حَتَّىٰٓ إِذَا ٱسْتَیْـَٔسَ ٱلرُّسُلُ وَظَنُّوٓا۟ أَنَّهُمْ قَدْ کُذِبُوا۟ جَآءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّىَ مَن نَّشَآءُ ۖ وَلَا یُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ ٱلْقَوْمِ ٱلْمُجْرِمِینَ (110) ♦

[رسولان ما دعوت کردند و ملّت‌ها انکار نمودند] تا آن‌گاه که فرستادگان ما احساس یأس کردند و [ملّت هم] گمان بردند که به آن‌ها دروغ گفته شده، [به ناگاه] یاری ما به آن‌ها رسید، پس کسانی که می‌خواستیم رهانیده شدند و [البته] عذاب ما از گروه گنهکاران برگردانده نمی‌شود.❋