بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

♦ وَ لا أَقُولُ لَکُمْ عِنْدی خَزائِنُ اللَّهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَیْبَ وَ لا أَقُولُ إِنِّی مَلَکٌ وَ لا أَقُولُ لِلَّذینَ تَزْدَری أَعْیُنُکُمْ لَنْ یُؤْتِیَهُمُ اللَّهُ خَیْراً اللَّهُ أَعْلَمُ بِما فی‏ أَنْفُسِهِمْ إِنِّی إِذاً لَمِنَ الظَّالِمینَ (31) ♦   

و به شما نمی‌گویم خزائن الهی نزد من است و غیب هم نمی‌دانم و نمی‌گویم من فرشته‌ام و دربارۀ کسانی که در چشم شما خوار می‌آیند، [مثل شما] نمی‌گویم خدا هرگز خیرشان نخواهد داد.خدا از درون آن‌ها آگاه تر است. [پس اگر طردشان کنم] من در آن صورت قطعا از ستمکاران خواهم بود.