بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
♦ وَ اصْنَعِ الْفُلْکَ بِأَعْیُنِنا وَ وَحْیِنا وَ لا تُخاطِبْنی فِی الَّذینَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ (37) وَ یَصْنَعُ الْفُلْکَ وَ کُلَّما مَرَّ عَلَیْهِ مَلَأٌ مِنْ قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ قالَ إِنْ تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنْکُمْ کَما تَسْخَرُونَ (38) ♦
و کشتی را زیر نظر ما و به اشاره ما بساز، و دربارۀ کسانی که ستم کردند با من سخن مگوی که آنها غرق شدنی هستند. ❋ و [نوح] کشتی را میساخت و هر بار که اشرافی از قومش بر او میگذشتند مسخرهاش میکردند. گفت اگر ما رامسخره کنید ، ما [ نیز] شما را همانگونه که مسخره میکنید، مسخره خواهیم کرد.