بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

♦ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ یَأْتیهِ عَذابٌ یُخْزیهِ وَ یَحِلُّ عَلَیْهِ عَذابٌ مُقیمٌ (39) حَتَّى إِذا جاءَ أَمْرُنا وَ فارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فیها مِنْ کُلٍّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ وَ أَهْلَکَ إِلاَّ مَنْ سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ وَ مَنْ آمَنَ وَ ما آمَنَ مَعَهُ إِلاَّ قَلیلٌ (40) ♦

به‌زودی خواهیم دانست که عذاب [الهی] سراغ چه کسی می‌آید که خوارش سازد و عذابی پایدار بر سرش فرود آید. ❋ تا آنگاه که فرمان ما در رسید و تنور جوشیدن گرفت، گفتیم: از هر جفتی [از حیوانات] دو تا و خاندان خود را، مگر کسی که قبلا درباره او حکم صادر شده، و نیز کسانی را که ایمان آورده اند در کشتی سوار کن؛ جز عدۀ کمی با او ایمان نیاوردند.