بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 ♦قالَ سَآوی إِلى‏ جَبَلٍ یَعْصِمُنی‏ مِنَ الْماءِ قالَ لا عاصِمَ الْیَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلاَّ مَنْ رَحِمَ وَ حالَ بَیْنَهُمَا الْمَوْجُ فَکانَ مِنَ الْمُغْرَقینَ (43) ♦

گفت به‌زودی به کوهی پناه خواهم برد که مرا از آب در امان نگاه دارد. [نوح] گفت: امروز از فرمان خداوند هیچ نگاه‌دارنده‌ای نیست مگر کسی که [خدا بر او] رحم کند. و موج میانشان حایل شد و از غرق‌شدگان گردید.