بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
♦ تِلْکَ مِنْ أَنْباءِ الْغَیْبِ نُوحیها إِلَیْکَ ما کُنْتَ تَعْلَمُها أَنْتَ وَ لا قَوْمُکَ مِنْ قَبْلِ هذا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعاقِبَةَ لِلْمُتَّقینَ (49) وَ إِلى عادٍ أَخاهُمْ هُوداً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ مُفْتَرُونَ (50) یا قَوْمِ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِنْ أَجْرِیَ إِلاَّ عَلَى الَّذی فَطَرَنی أَ فَلا تَعْقِلُونَ (51) ♦
اینها از خبرهاى غیب است که به تو وحى مىکنیم. پیش از این نه تو آن را مىدانستى و نه قوم تو. پس صبورى کن که عاقبت [نیک] از آن پرهیزکاران است. ❋ و به سوى قوم عاد، برادرشان هود را [فرستادیم]. گفت: اى قوم من! خدا را بپرستید که شما را هیچ خدایى جز او نیست، [و] شما [در شرک به خدا] دروغبافانى بیش نیستید. ❋ اى قوم من! براى این کار از شما مزدى نمىخواهم. مزد من فقط با آن کسى است که مرا آفرید. پس آیا تعقل نمىکنید؟