بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

♦ قالُوا یا هُودُ ما جِئْتَنا بِبَیِّنَةٍ وَ ما نَحْنُ بِتارِکی‏ آلِهَتِنا عَنْ قَوْلِکَ وَ ما نَحْنُ لَکَ بِمُؤْمِنینَ (53) إِنْ نَقُولُ إِلاَّ اعْتَراکَ بَعْضُ آلِهَتِنا بِسُوءٍ قالَ إِنِّی أُشْهِدُ اللَّهَ وَ اشْهَدُوا أَنِّی بَری‏ءٌ مِمَّا تُشْرِکُونَ (54) مِنْ دُونِهِ فَکیدُونی‏ جَمیعاً ثُمَّ لا تُنْظِرُونِ (55) ♦

گفتند: اى هود! براى ما دلیل روشنى نیاورده‌اى، و ما به گفته تو از خدایان خویش دست بردار نیستیم و ما هرگز تو را باور نداریم. ❋ [چیزى‌] جز این نمى‌گوییم که بعضى از خدایان ما به تو آسیب رسانده‌اند. گفت: من خدا را گواه مى‌گیرم و [شما نیز] شاهد باشید که من از آنچه شریک او مى‌کنید بیزارم، ❋ پس همگى [در باره‌] من نیرنگ کنید سپس مهلتم ندهید.