بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

♦ قالَ یا قَوْمِ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ کُنْتُ عَلى‏ بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّی وَ آتانی‏ مِنْهُ رَحْمَةً فَمَنْ یَنْصُرُنی‏ مِنَ اللَّهِ إِنْ عَصَیْتُهُ فَما تَزیدُونَنی‏ غَیْرَ تَخْسیرٍ (63) وَ یا قَوْمِ هذِهِ ناقَةُ اللَّهِ لَکُمْ آیَةً فَذَرُوها تَأْکُلْ فی‏ أَرْضِ اللَّهِ وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ فَیَأْخُذَکُمْ عَذابٌ قَریبٌ (64) ♦

گفت: اى قوم من! چه مى‌گویید اگر [در این فراخوان‌] بر حجّتى روشن از پروردگار خود باشم و از جانب خود رحمتى به من داده باشد، چه کسى در برابر خدا مرا یارى مى‌کند اگر او را نافرمانى کنم؟ پس شما مرا جز خسارت نمى‌افزایید. ❋ و اى قوم من! این ماده شتر خداست که براى شما معجزه‌اى است. پس بگذاریدش در زمین خدا بچرد و آسیبش نرسانید که عذابى زودرس شما را فرا خواهد گرفت.