بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

♦ فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْراهیمَ الرَّوْعُ وَ جاءَتْهُ الْبُشْرى‏ یُجادِلُنا فی‏ قَوْمِ لُوطٍ (74) إِنَّ إِبْراهیمَ لَحَلیمٌ أَوَّاهٌ مُنیبٌ (75) یا إِبْراهیمُ أَعْرِضْ عَنْ هذا إِنَّهُ قَدْ جاءَ أَمْرُ رَبِّکَ وَ إِنَّهُمْ آتیهِمْ عَذابٌ غَیْرُ مَرْدُودٍ (76) ♦

پس وقتى ترس از ابراهیم برفت و بشارت به او رسید، در باره‌ى قوم لوط با ما [به قصد شفاعت‌] چون و چرا مى‌کرد. ❋ همانا ابراهیم بردبار و بسیار نیایشگر و توبه کار بود. ❋ اى ابراهیم! از این [درخواست‌] صرف نظر کن که فرمان پروردگارت آمده و عذابى برگشت ناپذیر به سراغشان خواهد آمد