بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 ♦قالُوا یا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّکَ لَنْ یَصِلُوا إِلَیْکَ فَأَسْرِ بِأَهْلِکَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّیْلِ وَ لا یَلْتَفِتْ مِنْکُمْ أَحَدٌ إِلاَّ امْرَأَتَکَ إِنَّهُ مُصیبُها ما أَصابَهُمْ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ أَ لَیْسَ الصُّبْحُ بِقَریبٍ (81) ♦

گفتند: اى لوط! ما فرستادگان پروردگار توییم. آن‌ها هرگز به تو دست نخواهند یافت. پس پاسى از شب گذشته خانواده‌ات را حرکت ده و کسى از شما پشت سرش را نگاه نکند مگر زنت را که هر چه به آنها برسد به او نیز خواهد رسید. همانا موعد آن‌ها صبح است. آیا صبح نزدیک نیست؟