بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 ♦وَ إِلى‏ مَدْیَنَ أَخاهُمْ شُعَیْباً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ وَ لا تَنْقُصُوا الْمِکْیالَ وَ الْمیزانَ إِنِّی أَراکُمْ بِخَیْرٍ وَ إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ مُحیطٍ (84) ♦

و به سوى [اهل‌] مدین برادرشان شعیب را [فرستادیم‌]. گفت: اى قوم من! خداوند را بپرستید که براى شما جز او معبودى نیست، و پیمانه و ترازو را مکاهید، به راستى شما را در نعمت و خوشى مى‌بینم، ولى از عذاب روزى فراگیر بر شما بیمناکم.