بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
♦إِنَّ فی ذلِکَ لَآیَةً لِمَنْ خافَ عَذابَ الْآخِرَةِ ذلِکَ یَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَ ذلِکَ یَوْمٌ مَشْهُودٌ (103) وَ ما نُؤَخِّرُهُ إِلاَّ لِأَجَلٍ مَعْدُودٍ (104) یَوْمَ یَأْتِ لا تَکَلَّمُ نَفْسٌ إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعیدٌ (105) ♦
قطعا در این [یادآورىها] براى کسى که از عذاب آخرت مىترسد عبرتى است. آن [روز] روزى است که مردم براى آن گرد آورده شوند و آن [روز] روز حضور و شهود است. ❋ و ما آن را جز تا زمانى محدود به تأخیر نمىاندازیم. ❋ روزى فرا رسد که هیچ کس جز به اذن او سخن نگوید، پس بعضى از مردم تیرهبخت و برخى نیکبختاند.