بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

♦ المر تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ وَ الَّذی أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الْحَقُّ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یُؤْمِنُونَ (1) اللَّهُ الَّذی رَفَعَ السَّماواتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها ثُمَّ اسْتَوى‏ عَلَى الْعَرْشِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ یَجْری لِأَجَلٍ مُسَمًّى یُدَبِّرُ الْأَمْرَ یُفَصِّلُ الْآیاتِ لَعَلَّکُمْ بِلِقاءِ رَبِّکُمْ تُوقِنُونَ (2) ♦

الف، لام، میم، را. این آیات کتاب [خدا] است و آنچه از پروردگارت به‌سوی تو نازل شده، حق است، ولی بیشتر مردم ایمان نمی‌آورند. خداوند همان است که آسمان‌ها را بدون ستون‌هایی که ببینید، برافراشت. آنگاه به عرش پرداخت و خورشید و ماه را مسخر کرد، هر یک برای مدتی معین روانند. [خداوند] کارها را تدبیر می‌کند و آیات خود را شرح می‌دهد، امید که به لقای پروردگارتان یقین کنید.