بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

♦ عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ الْکَبیرُ الْمُتَعالِ (9) سَواءٌ مِنْکُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّیْلِ وَ سارِبٌ بِالنَّهارِ (10) لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ وَ إِذا أَرادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوْءاً فَلا مَرَدَّ لَهُ وَ ما لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ والٍ (11) ♦

دانای نهان و آشکار و بزرگ و بلند‌مرتبه است. [برای او] یکسان است، از شما هرکه سخن نهان دارد و هرکه فاش گوید و آن‌که به شب خود را پنهان کند و در روز راه رود و برای انسان تعقیب‌کنندگانی [از فرشتگان] است که او را از پیش‌رو و پشت‌سر به امر خدا حفاظت می‌کنند. بی‌تردید، خداوند سرنوشت قومی را تغییر نمی‌دهد تا آن‌ها وضع خود را تغییر دهند و چون خدا برای قومی بد خواهد، آن را بازگشتی نیست و جز خدا کارسازی برای آن‌ها نخواهد بود.