بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
♦ وَ لِلَّهِ یَسْجُدُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ کَرْهاً وَ ظِلالُهُمْ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ (15) قُلْ مَنْ رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ قُلِ اللَّهُ قُلْ أَ فَاتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِهِ أَوْلِیاءَ لا یَمْلِکُونَ لِأَنْفُسِهِمْ نَفْعاً وَ لا ضَرًّا قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الْأَعْمى وَ الْبَصیرُ أَمْ هَلْ تَسْتَوِی الظُّلُماتُ وَ النُّورُ أَمْ جَعَلُوا لِلَّهِ شُرَکاءَ خَلَقُوا کَخَلْقِهِ فَتَشابَهَ الْخَلْقُ عَلَیْهِمْ قُلِ اللَّهُ خالِقُ کُلِّ شَیْءٍ وَ هُوَ الْواحِدُ الْقَهَّارُ (16) ♦
و هرکه در آسمانها و زمین است، خواه و ناخواه و [همچنین] سایههایشان بامدادان و شامگاهان برای خدا سجده میکنند. بگو: پروردگار آسمانها و زمین کیست؟ بگو: خدا. بگو: پس چرا غیر او سرپرستانی گرفتهاید که اختیار سود و زیان خود را ندارند؟ بگو: آیا کور و بینا یکسانند؟ یا تاریکیها و نور برابرند؟ آیا برای خدا همتایانی قرار دادهاند که مانند آفرینش او آفریدهاند و این [دو] آفرینش بر آنها مشتبه شده است؟ بگو: خدا خالق هر چیزی است و او یگانۀ قهار است.