بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

♦ لِلَّذینَ اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمُ الْحُسْنى‏ وَ الَّذینَ لَمْ یَسْتَجیبُوا لَهُ لَوْ أَنَّ لَهُمْ ما فِی الْأَرْضِ جَمیعاً وَ مِثْلَهُ مَعَهُ لاَفْتَدَوْا بِهِ أُولئِکَ لَهُمْ سُوءُ الْحِسابِ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمِهادُ (18) أَ فَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الْحَقُّ کَمَنْ هُوَ أَعْمى‏ إِنَّما یَتَذَکَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ (19) ♦

کسانی‌که [فراخوان] پروردگارشان را اجابت کردند، برای آن‌ها بهترین [پاداش] است و کسانی‌که او را اجابت نکردند، اگر همۀ آنچه در زمین است و همانندش از آنِ آن‌ها باشد، حتماً آن را برای بازخرید خویش خواهند داد. آن‌ها را حساب بدی است و جایشان دوزخ است و بد آرامگاهی است. پس آیا کسی‌که می‌داند آنچه از جانب پروردگارت به‌سوی تو نازل شده، حق است، مانند کسی است که کور [دل] است؟ فقط خردمندان متذکر می‌شوند.