بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

♦ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ طُوبى‏ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ (29) کَذلِکَ أَرْسَلْناکَ فی‏ أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِها أُمَمٌ لِتَتْلُوَا عَلَیْهِمُ الَّذی أَوْحَیْنا إِلَیْکَ وَ هُمْ یَکْفُرُونَ بِالرَّحْمنِ قُلْ هُوَ رَبِّی لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ إِلَیْهِ مَتابِ (30) ♦

کسانی‌که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند، پاکیزه‌ترین [زندگی] و سرانجام نیکو برای آن‌هاست. بدین‌گونه تو را در میان امتی فرستادیم که پیش از آن امت‌هایی گذشته‌اند تا آنچه را به تو وحی کرده‌ایم، بر آن‌ها بخوانی، درحالی‌که آن‌ها به خدای رحمان کافر می‌شوند. بگو: او پروردگار من است. معبودی جز او نیست. تنها بر او توکل کردم و به‌سوی اوست بازگشتم.