بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
♦ لَهُمْ عَذابٌ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ لَعَذابُ الْآخِرَةِ أَشَقُّ وَ ما لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ واقٍ (34) مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ أُکُلُها دائِمٌ وَ ظِلُّها تِلْکَ عُقْبَى الَّذینَ اتَّقَوْا وَ عُقْبَى الْکافِرینَ النَّارُ (35) ♦
برای آنها در زندگی دنیا عذابی است و عذاب آخرت قطعاً دشوارتر است و ایشان را از طرف خدا هیچ حافظی نیست. وصف بهشتی که به پرهیزکاران وعده داده شده، این است که از زیر درختانش نهرها جاری است [و] میوهها و سایهاش دائمی است. این سرانجام تقواپیشگان است و عاقبت کافران دوزخ است.