سورهٔ ابراهیم- آیات 1 و 2 ( شنبه، 25 ارديبهشت 1395 )

    بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

    ♦ الٓر ۚ کِتَـٰبٌ أَنزَلْنَـٰهُ إِلَیْکَ لِتُخْرِجَ ٱلنَّاسَ مِنَ ٱلظُّلُمَـٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَىٰ صِرَ‌ٰطِ ٱلْعَزِیزِ ٱلْحَمِیدِ (1) ٱللَّهِ ٱلَّذِى لَهُۥ مَا فِى ٱلسَّمَـٰوَ‌ٰتِ وَمَا فِى ٱلْأَرْضِ ۗ وَوَیْلٌ لِّلْکَـٰفِرِینَ مِنْ عَذَابٍ شَدِیدٍ (2)

     الف، لام، را. من خدایی هستم که می‌بینم. این کتاب مرکب از همین حروف است اما کسی توان آوردن مانند آن را ندارد. این کتاب دارای محکمات و این‌گونه متشابهات است. این حروف رمزهایی میان خدا و رسول اوست. [این قرآن] کتابی است که آن را [از علم ازلی خویش به لوح و از آنجا به قلب جبرئیل و از آنجا] به سوی تو فرو فرستادیم تا مردم [جهان] را به خواست و توفیق پروردگارشان از تاریکی‌ها [انحرافات عقاید و اخلاق و اعمال] به سوی نور [هدایت الهی] بیرون آوری و به راه آن [خدای] صاحب اقتدار و ستوده خصال راه نمایی. ❋ همان خدایی که آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است [علاوه بر خود آن‌ها] ملک حقیقی اوست؛ [زیرا خلق و حفظ و تدبیر و در آخر فانی‌کردن آن‌ها تحت ارادۀ اوست] و وای و مرگ بر کافران از عذابی سخت!❋

    گروه بندی
    کانال تلگرام - دروس کانال تلگرام - بیانات و اخبار