بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ
♦ فَإِذَا قَرَأْتَ ٱلْقُرْءَانَ فَٱسْتَعِذْ بِٱللَّهِ مِنَ ٱلشَّیْطَـٰنِ ٱلرَّجِیمِ (98) إِنَّهُۥ لَیْسَ لَهُۥ سُلْطَـٰنٌ عَلَى ٱلَّذِینَ ءَامَنُوا۟ وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ (99) إِنَّمَا سُلْطَـٰنُهُۥ عَلَى ٱلَّذِینَ یَتَوَلَّوْنَهُۥ وَٱلَّذِینَ هُم بِهِۦ مُشْرِکُونَ (100) ♦
پس هنگامی که قرآن میخوانی از شیطان رانده شده به خدا پناه بر. ❋ چرا که او را بر کسانی که ایمان آوردهاند و بر پروردگار خود توکل میکنند [جز القاء وسوسه] تسلطی نیست. ❋ جز این نیست که تسلط او [به طوری که فرمانش نافذ باشد] بر کسانی است که او را به یاری و سرپرستی میگیرند و کسانی که برای خداوند شریک قرار میدهند. ❋