بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ وَلَا تَقُولُوا۟ لِمَا تَصِفُ أَلْسِنَتُکُمُ ٱلْکَذِبَ هَـٰذَا حَلَـٰلٌ وَهَـٰذَا حَرَامٌ لِّتَفْتَرُوا۟ عَلَى ٱللَّهِ ٱلْکَذِبَ ۚ إِنَّ ٱلَّذِینَ یَفْتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلْکَذِبَ لَا یُفْلِحُونَ (116) مَتَـٰعٌ قَلِیلٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ (117) وَعَلَى ٱلَّذِینَ هَادُوا۟ حَرَّمْنَا مَا قَصَصْنَا عَلَیْکَ مِن قَبْلُ ۖ وَمَا ظَلَمْنَـٰهُمْ وَلَـٰکِن کَانُوٓا۟ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ (118)  ♦

و بر طبق آنچه زبان‌های شما به دروغ چیزی می‌گوید، [و بی‌دلیل حکم به حلّیّت و حرمت می‌کند] مگویید این حلال است واین حرام، تا بر خدا دروغ بندید [و در دین او بدعت نهید] البته کسانی که بر خدا دروغ می‌بندند هرگز رستگار نمی‌شوند. ❋ [نتیجۀ این بدعت‌ها برای آن‌ها] برخورداری اندکی است و عذابی دردناک خواهند داشت. ❋ و بر کسانی که یهودی شدند آنچه را که قبلاً [در آیۀ 146 انعام] بر تو بازگو کردیم حرام نمودیم و ما بر آن‌ها ستم نکردیم و لکن آن‌ها بر خود ستم می‌کردند.❋