بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ مَّنِ ٱهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا یَهْتَدِى لِنَفْسِهِۦ ۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا ۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۗ وَمَا کُنَّا مُعَذِّبِینَ حَتَّىٰ نَبْعَثَ رَسُولًا (15) ♦

هرکه هدایت یافت جز این نیست که به سود خویش هدایت یافته و هر که گمراه شد پس به زیان خویش گمراه شده است، وهیچ گنهکاری حامل گناه دیگری نمی‌شود و ما [هیچ ملتی را پیش از این به عذاب ریشه‌کن در دنیا] عذاب‌کننده نبودیم تا اینکه [نخست] رسولی را [برای بیداری آنان] بفرستیم. ❋