بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ وَإِذَآ أَرَدْنَآ أَن نُّهْلِکَ قَرْیَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِیهَا فَفَسَقُوا۟ فِیهَا فَحَقَّ عَلَیْهَا ٱلْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِیرًا (16) وَکَمْ أَهْلَکْنَا مِنَ ٱلْقُرُونِ مِنۢ بَعْدِ نُوحٍۢ ۗ وَکَفَىٰ بِرَبِّکَ بِذُنُوبِ عِبَادِهِۦ خَبِیرًۢا بَصِیرًۭا (17) ♦

و چون بخواهیم مجتمعی را [به خاطر سوابق طغیانشان] هلاک کنیم اعیان و خوشگذران‌های آن‌ها را [برای اتمام حجت بار دیگر به طاعت] امر کنیم [یا بر دنیای آن‌ها بیفزاییم] پس آن‌ها در آن محیط فسق ورزند [و طبقات دیگر تابع آن‌ها شوند یا به گناهشان راضی گردند] پس حکم قطعی ازلی ما [که نابود‌کردن طغیان‌گران است] دربارۀ آن‌ها تحقق یابد پس آن‌ها را به سختی هلاک سازیم. ❋ و چه بسیار از جماعت‌های پس از نوح را [که در عصر نزدیک به هم بودند، مانند عاد و ثمود و قوم لوط] هلاک کردیم، و پروردگار تو در آگاهی و بینایی به گناهان بندگانش [که طبق آن کیفر دهد] کافی است. ❋