بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ وَقَضَىٰ رَبُّکَ أَلَّا تَعْبُدُوٓا۟ إِلَّآ إِیَّاهُ وَبِٱلْوَالِدَیْنِ إِحْسَـانًا ۚ إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِندَکَ ٱلْکِبَرَ أَحَدُهُمَآ أَوْ کِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلًا کَرِیمًا (23) ♦

و پروردگارت حکم قطعی کرد که جز او را نپرستید و به پدر و مادر [خود] نیکی کنید؛ حال اگر در نزد تو یکی از آن دو یا هردو به کهنسالی رسند [در مقابل زحمات یا خشونت‌های آن‌ها اظهار ناراحتی مکن حتی] به آنان افّ مگو و بر آن‌ها فریاد مزن و سخن درشت مگو و با آنان سخنی کریمانه بگوی. ❋