بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ وَلَا تَقْتُلُوا۟ ٱلنَّفْسَ ٱلَّتِى حَرَّمَ ٱللَّهُ إِلَّا بِٱلْحَقِّ ۗ وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِیِّهِۦ سُلْطَـٰنًا فَلَا یُسْرِف فِّى ٱلْقَتْلِ ۖ إِنَّهُۥ کَانَ مَنصُورًا (33) ♦

و نفسی را که خداوند [در همه شرایع به وی مصونیت داده و کشتن آن را] حرام نموده، جز به حق [مانند موارد قصاص، ارتداد و حدود شرعی] نکشید و کسی که مظلوم کشته شود ما حتماً برای ولی او تسلطی قرار داده‌ایم [که می‌تواند قصاص کند یا دیه بگیرد یا عفو کند] پس او نباید در کشتن اسراف کند [شکنجه و مثله کند یا بیش از یک نفر را بکشد] زیرا که او [به وسیلۀ تشریع این حکم] یاری شده است [و شخص قصاص شده نیز در مقدار بیش از محکومیت، مورد یاری ما قرار دارد].❋