بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ تُسَبِّحُ لَهُ ٱلسَّمَـٰوَ‌ٰتُ ٱلسَّبْعُ وَٱلْأَرْضُ وَمَن فِیهِنَّ ۚ وَإِن مِّن شَىْءٍ إِلَّا یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِۦ وَلَـٰکِن لَّا تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ ۗ إِنَّهُۥ کَانَ حَلِیمًا غَفُورًا (44)♦

آسمان‌های هفت‌گانه و زمین و هرکس که در آن‌هاست او را تسبیح می‌گویند و هیچ چیزی [از جماد و نبات و حیوان و بالاتر از آن‌ها] نیست مگر آنکه [به زبان قال که بشر عادی نمی‌شنود و به زبان حال] با ستایش [از کمالات] او را تسبیح می‌گوید [چرا که وجودش دلالت بر وجود، امکانش حکایت از وجوب، حدوثش دلالت بر قدم، نقصش حکایت از کمال، حدّش گویایی از نامحدود بودن او دارد] و لکن شما تسبیح آن‌ها را نمی‌فهمید [از فهم تسبیح قولی قاصر و در عدم فهم تسبیح حالی مقصرید]، حقّا که او بردبار و آمرزنده است [مهلت می‌دهد تا بفهمید و می‌آمرزد اگر نفهمید].❋