بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ وَقَالُوٓا۟ أَءِذَا کُنَّا عِظَـٰمًا وَرُفَـٰتًا أَءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِیدًا (49) قُلْ کُونُوا۟ حِجَارَةً أَوْ حَدِیدًا (50) أَوْ خَلْقًا مِّمَّا یَکْبُرُ فِى صُدُورِکُمْ ۚ فَسَیَقُولُونَ مَن یُعِیدُنَا ۖ قُلِ ٱلَّذِى فَطَرَکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ ۚ فَسَیُنْغِضُونَ إِلَیْکَ رُءُوسَهُمْ وَیَقُولُونَ مَتَىٰ هُوَ ۖ قُلْ عَسَىٰٓ أَن یَکُونَ قَرِیبًا (51)♦

و گفتند: آیا هنگامی که ما مشتی استخوان‌ها و اعضای پوسیده شدیم، آیا در صورت آفریده‌ای تازه برانگیخته خواهیم شد؟ ❋ بگو: شما سنگ باشید یا آهن ❋ یا هر آفریده‌ای که در اذهان شما [از نظر استحکام و عدم پذیرش حیات] بزرگ می‌نماید، [باز هم خدا در آن روح دمیده زنده‌اش خواهد کرد]. آن‌ها به زودی خواهند گفت: چه کسی ما را [به حیات مجدد] بازمی‌گرداند؟ بگو: همان کسی که شما را نخستین بار از عدم به وجود آورد. پس فوراً سرهای خود را به سوی تو [از روی تعجب و استهزا] می‌جنبانند و می‌گویند: این [زنده شدن] کی خواهد بود؟ بگو: امید آنکه نزدیک باشد.❋