بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ قُلِ ٱدْعُوا۟ ٱلَّذِینَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِۦ فَلَا یَمْلِکُونَ کَشْفَ ٱلضُّرِّ عَنکُمْ وَلَا تَحْوِیلًا (56) أُو۟لَـٰٓئِکَ ٱلَّذِینَ یَدْعُونَ یَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ ٱلْوَسِیلَةَ أَیُّهُمْ أَقْرَبُ وَیَرْجُونَ رَحْمَتَهُۥ وَیَخَافُونَ عَذَابَهُۥٓ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّکَ کَانَ مَحْذُورًا (57)♦

بگو: کسانی را که غیر از او [خدا] دربارۀ آن‌ها گمان خدایی دارید [مانند بت‌ها و فرشته‌ها و مسیح و غیره] بخوانید، پس [خواهید دید که] هرگز نه مالک برطرف‌کردن ضرر و زیانی از شما و نه قادر بر منتقل‌نمودن آن به دیگری هستند. ❋ آن‌هایی که [این کفار به خدایی] می‌خوانند خود به سوی پروردگارشان وسیله می‌جویند که کدام یک [به خدا] نزدیک‌ترند وامید رحمت او را دارند و از عذاب او می‌ترسند، همانا عذاب پروردگار تو ترسیدنی و درخور پرهیز است. ❋