بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

 ♦ وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَـٰٓئِکَةِ ٱسْجُدُوا۟ لِآدَمَ فَسَجَدُوٓا۟ إِلَّآ إِبْلِیسَ قَالَ ءَأَسْجُدُ لِمَنْ خَلَقْتَ طِینًا (61) قَالَ أَرَءَیْتَکَ هَـٰذَا ٱلَّذِى کَرَّمْتَ عَلَىَّ لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلَىٰ یَوْمِ ٱلْقِیَـٰمَةِ لَأَحْتَنِکَنَّ ذُرِّیَّتَهُۥٓ إِلَّا قَلِیلًا (62)♦ 

و [به یاد آر] هنگامی که به فرشتگان گفتیم به آدم سجده کنید، پس همه سجده کردند، جز ابلیس که گفت: آیا سجده کنم بر کسی که او را از گل آفریدی؟!❋ [سپس] گفت: به من بگو این کسی که او را بر من بزرگی و شرافت بخشیدی [برای چه بود؟] سوگند باد که اگر مرا تا روز قیامت [که آخرین مدت حیات نسل اوست] مهلت دهی همۀ اولاد او را جز اندکی لجام خواهم زد [و گمراهشان خواهم کرد].❋