بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ إِنَّ عِبَادِى لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطَـٰنٌ ۚ وَکَفَىٰ بِرَبِّکَ وَکِیلًا (65) رَّبُّکُمُ ٱلَّذِى یُزْجِى لَکُمُ ٱلْفُلْکَ فِى ٱلْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا۟ مِن فَضْلِهِۦٓ ۚ إِنَّهُۥ کَانَ بِکُمْ رَحِیمًا (66) وَإِذَا مَسَّکُمُ ٱلضُّرُّ فِى ٱلْبَحْرِ ضَلَّ مَن تَدْعُونَ إِلَّآ إِیَّاهُ ۖ فَلَمَّا نَجَّىٰکُمْ إِلَى ٱلْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ ۚ وَکَانَ ٱلْإِنسَـٰنُ کَفُورًا (67)♦

بی‌تردید تو را بر بندگان [مطیع] من [جز القاء وسوسه] تسلّطی نیست و همین کافی است که پروردگارت کارساز [امور بندگان خود] است. ❋ پروردگار شما کسی است که کشتی‌ها را در دریا [به بخشیدن قدرت ابتکار و ابزار ساخت کشتی و نرم نمودن طبیعت آب] به سود شما می‌راند تا از فضل و روزی او بجویید؛ زیرا او همیشه با شما مهربان است. ❋ و چون در دریا شما را سختی و آسیبی رسد [که سبب ترس از غرق شود] همۀ آن‌هایی که [به پرستش] می‌خوانید [از فکرتان] محو می‌شود، جز او [که فقط توجه به او می‌ماند] و چون شما را نجات داده به خشکی رساند، روی می‌گردانید و انسان همواره بسیار ناسپاس است.❋