بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ وَلَقَدْ صَرَّفْنَا لِلنَّاسِ فِى هَـٰذَا ٱلْقُرْءَانِ مِن کُلِّ مَثَلٍ فَأَبَىٰٓ أَکْثَرُ ٱلنَّاسِ إِلَّا کُفُورًا (89) وَقَالُوا۟ لَن نُّؤْمِنَ لَکَ حَتَّىٰ تَفْجُرَ لَنَا مِنَ ٱلْأَرْضِ یَنۢبُوعًا (90) أَوْ تَکُونَ لَکَ جَنَّةٌ مِّن نَّخِیلٍ وَعِنَبٍ فَتُفَجِّرَ ٱلْأَنْهَـٰرَ خِلَـٰلَهَا تَفْجِیرًا (91) أَوْ تُسْقِطَ ٱلسَّمَآءَ کَمَا زَعَمْتَ عَلَیْنَا کِسَفًا أَوْ تَأْتِىَ بِٱللَّهِ وَٱلْمَلَـٰٓئِکَةِ قَبِیلًا (92) أَوْ یَکُونَ لَکَ بَیْتٌ مِّن زُخْرُفٍ أَوْ تَرْقَىٰ فِى ٱلسَّمَآءِ وَلَن نُّؤْمِنَ لِرُقِیِّکَ حَتَّىٰ تُنَزِّلَ عَلَیْنَا کِتَـٰبًا نَّقْرَؤُهُۥ ۗ قُلْ سُبْحَانَ رَبِّى هَلْ کُنتُ إِلَّا بَشَرًا رَّسُولًا (93)♦

و حقّا که ما در این قرآن برای مردم از هر مثالی مکرر و گوناگون بیان کردیم؛ اما بیشتر مردم جز انکار و کفران نخواستند. ❋ و [مشرکان پس از ناتوانی در مقابل معجزات، از روی عناد و پیشنهاد غیر معقول] گفتند: هرگز به تو ایمان نیاوریم تا آنکه از زمین [مکه] برای ما چشمه‌ای جوشان و پایدار بشکافی و روان سازی. ❋ یا آنکه برای تو باغی از درختان خرما و انگور باشد که در میان آن‌ها نهرهای فراوانی جاری سازی. ❋ یا آنکه آسمان را همان‌گونه که گمان داری [و ما را به آن تهدید کرده‌ای] قطعه قطعه بر سر ما فرو اندازی، یا آنکه خدا وفرشتگان را دسته دسته روبه‌روی ما بیاوری. ❋ یا آنکه تو را خانه‌ای از طلا [و زیورهای رنگارنگ] باشد یا به سوی آسمان بالا روی. و هرگز به بالا رفتنت ایمان نمی‌آوریم تا بر ما نوشته‌ای که بتوانیم آن را بخوانیم فرود آوری. بگو: منزه است پروردگار من [از اینکه کسی او را با فرشتگانش احضار کند و کسی این امور را بدون ارادۀ او انجام دهد]، آیا من جز بشری فرستاده به رسالتم؟ [رسول حقّ انتخاب معجزه- هر چند به درخواست ملت- را ندارد بلکه با معجزه انتخابی خداوند دعوت می‌کند.)❋